نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

• سید مجید کمالی ¹
• سعید بینای مطلق ²
• یوسف شاقول ³

¹ دانشجوی دکتری دانشگاه اصفهان

² دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان- گروه فلسفه

³ دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان

چکیده

در این مقاله امکان تشکیل جامعه اصیلِ انسانی بر اساس «وجود و زمان» تبیین می شود؛ همچنین نشان داده می شود، فهم هایدگر از چنین جامعه ای مبتنی است بر خوانش پدیدارشناسانه او از برخی مفاهیم اخلاقی ارسطویی – مفاهیمی همچون دوستی و شجاعت- در کتاب اخلاق نیکوماخوس. انسان هم در اندیشه ارسطو و هم در تفکر هایدگر، پیشاپیش – یعنی قبل از هر فکر، تصمیم یا کنشی – نسبتی وجودی با عالم پیرامونی خود دارد. در اینجا مراد از امکان تشکیل جامعه، در واقع، امکان فرارفتن از «خود» و ربط یافتنِ «وجودی» با «دیگری» است. برای تبیین این نظر، می کوشیم قرائت پدیدارشناسانه هایدگر از «اخلاق نیکوماخوس» و تاثیری را که این قرائت بر شکل گیری «وجود و زمان» داشته، به نحوی مقتضی بیان کنیم.

کلیدواژه‌ها

• پدیدار شناسی
• اخلاق نیکوماخوس
• هستی و زمان
• هایدیگر
• ارسطو
• جامعه اصیل

عنوان مقاله [English]

The question of the possibility of forming an authentic society based on Heidegger's phenomenological reading of Nicomachean Ethics

نویسندگان [English]

• seyed majid kamali ¹
• said binayemotlagh ²
• yousef shaghool ³

¹ PHD candidate for philosophy, isfahan university

² professor of philosophy in isfahan university

³ professor of philosophy in isfahan university

چکیده [English]

This article explains the possibility of forming an authentic society based on "Being and Time." It also shows that Heidegger's understanding of such a society is based on his phenomenological reading of some Aristotelian moral concepts – concepts such as friendship and courage- in Nicomachean Ethics Book. Human beings, both in Aristotle's thinking and in Heidegger's thinking, have beforehand – that is, before any thought, decision, or action- has an existential relation with its peripheral world. Here the meaning of the possibility of forming a community is, in fact, the possibility of transcending "self" and of having the "existential" relation with "other". To explain this point, we attempt adequately to express Heidegger's phenomenological reading of Nicomachean Ethics and the effect that this reading has on the formation of "Being and Time."

کلیدواژه‌ها [English]

• Aristotle – Heidegger
• Nicomachean Ethics
• Being and Time
• authentic society – praxis
• theoria