نوع مقاله : مقاله مروری

نویسندگان

• حامد زمانی پزوه ¹
• حسین واله ²

¹ کارشناسی ارشد فلسفه، دانشگاه شهید بهشتی

² دکتری فلسفه و کلام اسلامی، هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

نظریه ی تصویری زبان، معناداری گزاره های مشهور به هلیه بسیطه را به چالش می کشد. این گزاره ها در دسته بندی تراکتاتوسی نه در دسته ی گزاره های ابتدایی قرار می گیرند و نه در دسته ی گزاره های ترکیبی. با جستجو راجع به وجود در تراکتاتوس با دو دیدگاه مواجه می شویم. در دیدگاه اول، ویتگنشتاین با رد معناداری گزاره هایی مثل "100 چیز وجود دارد"، عبارت "وجود دارد" را در زبان به آن جهت که توصیف گر هیچ اوضاع اموری نیست، در دسته ی مفاهیم صوری قرار می دهد. در دیدگاه دیگر، او با ارائه توصیفی از عبارت این که "چیزی هست" آن را پیش از تجربه و حتی پیش از منطق قرار می دهد. آن چه در نقطه نظر اول راجع به کاربرد "وجود دارد" در زبان ذکر می شود به لحاظ نتیجه مشابه دیدگاه راسل در باب گزار های وجودی است اما در نقطه نظر دوم ویتگنشتاین در برابر ایده ی راسل راجع به این که "چیزی هست" می ایستد، آن را غیرقابل تالیف به وسیله ی گزاره های منطقی می داند و مجاز دانستن کاربرد اینهمانی در منطق را عامل این خطای راسل معرفی می کند. بنابراین در کنار دلیل ویتگنشتاین در عبارت 5.53 می توان عدم امکان تصویر سازی دوقطبی از این که "چیزی هست" را به عنوان دلیلی برای رد ضرورت نیاز به نشان اینهمانی قرار دارد.

عنوان مقاله [English]

Early Wittgenstein’s view about “there is something

چکیده [English]

Picture theory challenges existential propositions having meaning. In Tractatus these propositions are neither elementary nor synthetic. We can find two viewpoints by searching about existence in Tractatus. At the first point of view Wittgenstein define “exist” as a formal concept because it is not describing any state of affairs. He states this by saying that such propositions as “there are 100 objects” have no meaning. At the second point of view by presenting a description of “there is something” He states that this proposition is prior to experience and even logic. The matter in the first view is similar to Russell’s at result and way of conclusion but by the second one Wittgenstein rejects Russell’s opinion about logical representation of “there is something” and claims that there is no propositional function representing it. In Wittgenstein’s view legitimation of using identity in Russell’s logic causes this fault. So impossibility of representing a bipolar picture from “there is something” beside part 5.53 of Tractatus could both be reasons to deny identity-sing as an essential constituent of conceptual notation

کلیدواژه‌ها [English]

• Existential propositions-Meaning- Bipolarity- Formal concept- Logical form- Saying and Showing