نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

• رضا رنجبر ¹
• اصغر واعظی ²

¹ دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه شهید بهشتی

² دانشیار گروه فلسفۀ دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

 ابرانسان مشهورترین اندیشۀ نیچه است و شهرت آن محدود به فلسفه نیست. بااین‌حال و درست به همین‌ دلیل، برداشت از ابرانسان در بیشتر موارد برداشتی نادرست است. این برداشت‌های نادرست تنها به فرهنگ عمومی محدود نمی‌شود و تاحدی از دشواری و پیچیدگی طرح خود این اندیشه ناشی شده است. در این مقاله با پیگیری نوشته‌های نیچه –هماهنگ با خوانش هایدگر از نیچه- نخست به پیوستگیِ عمیق میان ابرانسان و «آموزۀ بازگشتِ جاودانِ همان» پرداخته‌ایم. آنگاه، جایگاه یکتایِ ابرانسان را در به‌‌هم‌رسیدنِ دو اندیشۀ سترگ نیچه -«بازگشتِ جاودان» و «اراده‌‌ به قدرت»- نشان داده‌ایم؛ ابرانسان و مطلقِ واقعیت برای نیچه این‌همان‌اند. پس از این، تفسیر هایدگر از این واقعیت و نسبت میان تکنیک و ابرانسان بیان شده است. بنابراین، با این تفسیر، ابرانسانِ نیچه و جهان تکنیکیِ هایدگر اندیشیدن به امری یگانه‌اند. در ادامه نشان داده‌ایم که چگونه «بازگشتِ جاودانِ همان» نیچه بیانِ متافیزیکیِ مصرف و بروزِ زمانمندیِ جهانِ تکنیکی است.

کلیدواژه‌ها

• نیچه
• هایدگر
• ابرانسان
• بازگشت جاودانِ همان
• اراده‌ به قدرت
• تکنیک
• مصرف
• گشتل

عنوان مقاله [English]

Übermensch, the Eternal Recurrence of the Same, and Technique

نویسندگان [English]

• Reza Ranjbar ¹
• asghar vaezi ²

¹ Shahid Beheshti university

چکیده [English]

Übermensch is one of Nietzsche’s mos‌t famous and also mos‌t controversial thoughts. Controversies around it are mos‌tly the consequence of the complexity and obscurity of the very idea. In this article, examining Nietzsche’s writings in line with Heidegger’s reading of his work, firs‌t, I explore the deep interrelation between the concepts of Übermensch and “the Eternal Recurrence of the same”. Then, I demons‌trate the unique role of the Übermensch in the gathering of Nietzsche’s two great ideas – “Eternal Recurrence” and “will to power”; I argue that for Nietzsche, the Übermensch is identical with the pure reality. Next, I explicate Heidegger’s interpretation of this reality, and the relation between technique and Übermensch; in accordance with this interpretation, I argue that Nietzsche’s Übermensch and Heidegger’s essence of technique -Ges‌tell- are thoughts concerned with the same issue. Following that, I s‌tate that “the Eternal Recurrence of the Same” is the metaphysical articulation of consumption and represents the emergence of the world in the frame of technique.

کلیدواژه‌ها [English]

• Nietzsche
• Heidegger
• Übermensch
• the Eternal Recurrence of the Same
• will to power
• Technique
• Consumption
• Ges‌tell