درنگی در نقد هیدگر بر مفهوم سوژه در متافیزیک کانت و هوسرل

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه فلسفه دانشگاه تهران - پردیس فارابی

چکیده

بنابر تفسیر هیدگر «سوبژکتیویسم» بنیاد متافیزیک است که از افلاطون آغاز می‌شود و با دکارت شتاب افزون‌تری یافته و تا هگل و نیچه استمرار پیدا می‌کند، هیدگر در تفسیری که از کانت و هوسرل ارائه می‌‌دهد معتقد است نه تنها ایشان راه دیگری غیر از آن چه از بدو ظهور مابعدالطبیعه در افلاطون و در ادامه با ارسطو و پس از آن در دورة قرون وسطی و نیز در دورة جدید با تفکر دکارتی استمرار یافته، نشان نداده است بلکه خود کانت مساهمت زیادی در بسط متافیزیک سوژه داشته است. این مقاله کوشیده است از رهگذر شواهدی ادعای هیدگر را مورد ارزیابی قرار دهد و با تمایز میان سنت متافیزیکی و استعلایی نشان دهد که تفسیر هیدگر از فلسفۀ کانت و هوسرل، قابل مناقشه و محل گفتگوست.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A reflection on Heidegger's critique of the subject's concept in Kant and Husserl'smetaphysics

نویسنده [English]

  • ali fathi
faculty member
چکیده [English]

Subjectivism According to Heidegger's interpretation of the metaphysical foundation that begins from Plato and continues to Hegel and Nietzsche, Heidegger believes in the interpretation given by Kant and Husserl that he not only has a way beyond Plato's beginning and with Aristotle and the medieval period, as well as in the new period, continued with Cartesian thought, but Kant himself had a great deal in metaphysics of the subject. But the claim in this article is that Heidegger disregarded the distinction between metaphysical and transcendental tradition in the new philosophy for a consistent narrative of Kant and Husserl's philosophy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Subjectivism
  • subject
  • Metaphysics
  • transcendental
  • Kant
  • Husserl
  1. بیمل، والتر.(1387) بررسی روشنگرانة اندیشه‌های مارتین هایدگر. ترجمة بیژن عبدالکریمی. سروش.
  2. روژه ورنو-ژان وال. (1387). نگاهی به پدیدارشناسی و فلسفه‌های هست‌بودن. برگرفته و ترجمة یحیی مهدوی. تهران: خوارزمی.
  3. هوسرل، ادموند.(1382) فلسفه و بحران غرب، ترجمۀ محمدرضا جوزی، هرمس.
  4. هوسرل، ادموند. (1384) تأملات دکارتی، ترجمۀ عبدالکریم رشیدیان. نشر نی.
  5. هیدگر، مارتین.(1377) پایان فلسفه و وظیفۀ تفکر، ترجمۀ محمدرضا اسدی، قبسات، شماره 7.
  6. -------- (1379). عصر تصویر جهان، ترجمۀ حمید طالب‌زاده، فلسفه، شماره 1.
  7. --------(1389) هستی و زمان، ترجمة عبدالکریم رشیدیان، تهران، نشر نی.
  8. -------- (1386) هستی و زمان، ترجمۀ سیاوش جمادی، تهران، ققنوس.
  9. ------- (1376) وجهه نظر افلاطون در باب حقیقت، ترجمۀ محمود عبادیان، سورۀ اندیشه، شماره 72، 1376.
  10. Allison, J. (1989). Kant's refutation of materialism. The Monist 72 (2)
  11. Hegel, G.W.F, (1988) phanomenologie des Geistes. Meiner, 5
  12. Heidegger, M.(1997) Kant and the Problem of Metaphysics, translated by Richard Taft, Indiana University Press.
  13. Heidegger, M. (1967). What is a thing? translated by W. B. Barton.jr and Vera Deutsch. Indiana University Press.
  14. Heidegger, M. (1973). the end of 'Philosophy. Translated by Joan Stambaugh, Harper & Row, Publishers, New York, Evanston, San Francisco, London
  15. Heidegger, M. (1961). Nietzsche, tloi. II. Pfullingen: Neske
  16. Hume, D. (1961). A treatise of human nature. New York: Dolphin Books
  17. Husserl, E. (1962). Cartesian meditations. Trans. D. Cairns. The Hague: Martinus Nijhoff
  18. Husserl, E. (1970). The crisis of European sciences and transcendental phenomenology. Trans. D. Cart. Evanston: Northwestern University Press.
  19. Husserl, E. (1989). Ideas pertaining to a pure phenomenology and to a pure phenomenological philosophy. Second book. Trans. R. Rojcewics and A. Schuwer. Dordrecht: Kluwer.
  20. Kant, E. (2000). Critique of pure reason. Trans. N. Kemp, Smith. New York: St Martin's Press.