تبیین مفهوم احترامِ کانتی با توجه به مفهومِ صدا، نگاه و خیرگی در لکان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه قم

2 دانشگاه زنجان

10.48308/kj.2023.233401.1197

چکیده

فیلسوفان همواره به دنبال نسبت انگیزۀ عمل با الزام اخلاقی بوده‌اند. به این منظور کانت احساس خاص احترام را مطرح می‌کند و تفسیری از آن ارائه می‌دهد که احترام مترادف با اخلاقمندی تعریف شود، درعینِ‌حال که این احساس از جنس سایر احساسات و، درنتیجه، تجربی نیست، بلکه با مفهوم اضطراب در عدمِ‌مشابهت با احساس تجربی نزد لکان شباهت دارد.
احساس احترام زمانی ظاهر می‌شود که سوژه خود را در نزدیکی ابژه (قانون اخلاقی) می‌یابد. به‌علاوه، کانت در تبیین این مفهوم و ابژۀ قانون اخلاقی از تعابیری چون صدا و نگاه استفاده می‌کند که دارای سویه پاتولوژیک (وابسته به احساس) است. صدا و نگاه از یک سو عامل اخلاقی را متوجه قانون اخلاقی می‌کنند و ازسویِ‌دیگر از نامعقولی و سلطۀ سوپرایگو بر قانون اخلاقی، با تفکیک صدای فربه از اظهارِ ناب، جلوگیری می‌کنند. نگاه سوژه به قانون اخلاقی و خیرگیِ قانون اخلاقی به سوژه نزدیک‌ترین تفسیر به احساس احترام است که تن هر خطاکاری را می‌لرزاند. این تفسیری سراسر پاتولوژیک از اخلاقمندی و احساسِ خاص احترام است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Explaining the Kantian Notion of Respect in Light of Lacan’s Concept of Voice, Eye and Gaze

نویسندگان [English]

  • Alireza Zamiri 1
  • Ahmad fazeli 1
  • hasan fathzadeh 2
1 University of qom
2 University of zanjan
چکیده [English]

Philosophers have always looked for the relationship between motivation and moral
obligation. For this purpose, Kant proposes a special feeling of respect and offers
an interpretation of it that respect is defined as synonymous with morality; At the
same time, this feeling is not of the other feelings and therefore not experimental.
Rather, it is similar to the concept of anxiety in Lacan's dissimilarity with empirical
feeling. The feeling of respect appears when the subject finds himself near the object
(the moral law). Besides, in explaining this concept and the object of the moral law,
Kant uses expressions such as Voice and Eye, which have a pathological strain
(depending on feeling). On the one hand, the voice and Eye direct the moral agent to the moral law, and on the other hand it prevents the unreasonableness and dominance of the superego over the moral law by separating the fat voice from the pure statement. The subject's Eye at the moral law and the Gaze of the moral law at the subject is the closest interpretation to the feeling of respect that shakes the body of every wrongdoer. This is a completely pathological interpretation of morality and a special sense of respect.  

کلیدواژه‌ها [English]

  • respect
  • moral law
  • eye
  • voice
  • superego