TY - JOUR ID - 97977 TI - روایت لویناس از مسئولیت اخلاقی به مثابه واقعیت انضمامی من ؛ گریزناپذیر و تقارن ناپذیر JO - شناخت JA - KJ LA - fa SN - 2008-7322 AU - صیادمنصور, علیرضا AD - * دانشجوی دکتری فلسفه(محض)، گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران. * پژوهشگر مقیم، گروه مطالعات نظری، مرکز تحقیقات زن و خانواده Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 10 IS - 2 SP - 197 EP - 218 DO - N2 - شرط امکان اخلاق برای لویناس با لحظه مواجهه رو در روی دیگری در ساحت زیستن روزمره تعریف می شود. در مرحله اول، انسان خود را فاعلِ زیستن در موقعیت مکانی و زمانی خاص می یابد. وی اساس رابطه من و دیگری را به سان مسئولیتی اخلاقی درمی یابد که معطوف به حوائج مادی و روزمره انسان است. از سوی دیگر، خداوند نیز دیگری دیگر است که هر من در قبال او نیز مسئول است. این رویکرد، وجه دینی اندیشه لویناس درباب مسئولیت را برجسته ساخته و بدین نمط مسئولیت را نامتناهی و نامشروط می سازد. بنابراین، مسئولیت نامتناهی قابل طفره رفتن نیست، زیرا عالم ملأ وجود دیگری نامتناهی است. همچنین رابطه اخلاقی در اندیشه لویناس رابطه ای دو جانبه و بده بستانی نیست، زیرا مسئولیت در اندیشه وی مبتنی بر احساس و عاطفه بوده و عقل با ویژگی محاسبه گرانه اش در اخلاق جایگاه نازل تری دارد.این مقاله تلاشی است برای پرتو افکنی دقیق بر اندیشه ناب لویناس در باب انضمامیت و ترسیم مقدماتی مختصاتی که وی برای مسئولیت نامتناهی اخلاقی قائل است. UR - https://kj.sbu.ac.ir/article_97977.html L1 - https://kj.sbu.ac.ir/article_97977_9a77cefb2edaa35593797454b1261a6c.pdf ER -