زمانمندی، فردگرایی، و غیریت: زمانمندی اخلاقی لویناس در مقایسه با زمان فردگرایانه در برگسون و هایدگر

زینب حیدری مقدم؛ امیرعلی نجومیان

دوره 13، شماره 1 ، مرداد 1399

چکیده
  نقش زمان در آراء برگسون و هایدگر از اهمیت زیادی برخوردار است. از دیدگاه برگسون، واقعیت زمان نه کمّیتی بیرونی بلکه کیفیتی‌ درونی‌ست؛ زمان همان "استمرار"ی‌ست که حالات آگاهی فرد را در بر می‌گیرد و بر گوناگونی آنها صحّه می‌گذارد. هایدگر نیز منشأ زمان واقعی را در درون جستجو می‌کند و اصالت دازاین را وابسته به اصالت این "زمانمندی" می‌بیند. ...  بیشتر